Auteur: Sanne de Jong (Adviseur bij Tender Services Group)
Onlangs kregen wij de vraag wanneer een gemeente onder het aanbesteden uit kan komen, ‘want het is zoveel werk’. Onze formele reactie luidt dat hier regels voor zijn en deze te vinden zijn in de Europese aanbestedingsrichtlijnen en de Aanbestedingswet 2012. De Gids Proportionaliteit, maar ook de Circulaire ‘Grensbedragen voor procedures Aanbestedingswet 2012 onder de drempelwaarde’, biedt de gemeente een richtlijn over wanneer er wel aanbesteed moet worden en volgens welke procedure.
In de praktijk worden echter veelal handigheidjes gebruikt om onder de drempelwaarden te blijven. In een eerdere blog schreef ik al over het clusteren of splitsen van opdrachten, waarbij splitsen van een opdracht één van de manieren is die gebruikt wordt om onder zo’n drempelbedrag te blijven. Het niet naleven van de aanbestedingsregels betreft echter wel degelijk een economisch delict waar een serieuze straf op kan staan.
Maar waarom willen sommige gemeenten niet aanbesteden? Soms is een gemeente al jaren tevreden met haar huidige leverancier en dan blijkt opeens dat de opdrachtwaarde gestegen is tot boven de drempelwaarde en wordt de gemeente door de accountant op de vingers getikt. Ook de complexheid van de aanbestedingsregels is vaak één van de redenen. Vooral kleinere gemeenten hebben niet de juiste expertise in huis of budget om een goed inkoopbureau in te huren.
Voor ons als organisatie is het uiteraard van belang dat er wordt aanbesteed. Het is nog belangrijker dat er correct wordt aanbesteed. Daarnaast is er een hoop geld mee gemoeid. Niet alleen zijn ondernemers veel tijd en geld kwijt bij het doen van aanbesteden, laten we vooral niet vergeten dat een aanbestedingsproces bij een gemeente met belastinggeld wordt gefinancierd.
